ජෝර්ජ් කාරියවසම්           මම සිංහල ගීත වලට ආසයි. සමහර විට සංගීත රටාව වෙන්න පුළුවන්, ඒත් බොහෝ විට පදමාලාවෙ අර්ථයයි මගේ සිත ඇද ගත්තෙ. ‘සංනාලියනේ සංනාලියනේ’, ‘මල හිරු බසිනා හැන්දා යාමේ’, ‘සුලං කපොල්ලේ’, ‘ලදුනේ ලදුනේ’, ‘කන්‍යා නොවෙය මා’ වගේ, මතකයට එන … Continue reading →

ජෝර්ජ් කාරියවසම්           උකුස්සන් ඉහළ අහසේ කොතරම් සැරිසැරුවත් කුසගිනි නිවාගැනීම සඳහා පොළවට බැසිය යුතුමය.  ඒ කොතැනක සිටියත් ඔවුන් හැමවිටම ඇස් යොමා සිටින්නේ පොළව දෙසටමය. වැදගත්යමක් සිදුව‍න්නේ එතැනය. මිනිසුන් වන අපට, අවට ඇති දේ ඇති සැටියෙන් දැකගැනීමට … Continue reading →